Chronische Lyme #weekvandeteek

Deze week is het de 'Week van de Teek' en in de media wordt dan ook volop aandacht besteed aan de ziekte van Lyme.
'Met Lyme valt niet te leven', 'Vaak zelfdoding lymepatienten', om maar eens wat krantenkoppen te citeren.

Mijn vorige post eindigde met de vraag of ik zelf chronische Lyme heb. Ik weet het niet! Het zou kunnen. Maar deze ziekte is al net zo ongrijpbaar, uitzichtloos en niet erkend als ME. Vaak met een zelfde scala aan klachten en onbegrip. Vele ME-lotgenoten blijken chronische Lyme te hebben, sommige ook niet.

Mijn testuitslagen waren negatief (maar dit zegt niets). Ben ik ooit gebeten door een teek? Nee! Niet dat ik weet in ieder geval. (maar dit zegt niets! In ong. de helft van de aangetoonde infecties blijkt de bekende rode ring nooit gezien te zijn). Wel heb ik vroeger teken verwijderd bij de hond, gepicknickt aan de rand van het bos, gekampeerd in België, tennisballen uit de bosjes gehaald. Kortom, ik heb genoeg in de struiken vertoefd om ooit een tekenbeet gehad te kunnen hebben.

Hoe dan ook, OOK VOOR LYME KAN ER GEEN AANDACHT GENOEG ZIJN!! Diagnoses worden gemist, behandelingen zijn vaak niet toereikend. Patiënten zijn momenteel aangewezen op dure tests in het buitenland om überhaupt een diagnose te verkrijgen.
Met heel mijn hart hoop ik dat hier heel snel verandering in komt! 
Go media! Gooi iedereen figuurlijk dood met Lyme! Letterlijk gebeurt dit helaas te vaak..



Meer info over Lyme:
Doordat de Borrelia-bacterie zich in verschillende gedaanten voordoet, zowel buiten als binnen de cel, onttrekt hij zich met gemak aan de geaccepteerde testmethodes (Western blot, ELISA), als ook aan de toegepaste antibiotica. Artsen herkennen de symptomen vaak niet of veel te laat, terwijl voor een tekenbeet juist geldt dat hoe eerder de behandeling start des te groter de kans op het succesvol bestrijden van de infectie.

Misvattingen over de ziekte van Lyme:
- Borrelia burgdorferi verspreidt zich alleen via de beet van een (herten)teek
- Wanneer er zich rond deze beet geen rode kring aftekent– een bull’s eye, of erythema migrans genoemd – is er geen sprake van infectie
- Borreliose moet zich ≤ 30 dagen na de beet manifesteren; de desbetreffende persoon moet in die periode in een door teken bewoond bosgebied zijn geweest
- Infectie met B. burgdorferi leidt in een minderheid van de gevallen tot ziekte, maar geeft wel aanleiding tot vorming van antistoffen
- Een test op antilichamen is voldoende om de infectie vast te stellen
- De ziekte van Lyme is simpel te diagnosticeren, en gemakkelijk op te lossen
- Een antibioticakuur van veertien dagen (hooguit 4 weken) is voldoende om de veroorzaker van de ziekte van Lyme te elimineren
- De neurologische verschijnselen van de ziekte van Lyme verdwijnen na verloop van tijd vanzelf
- Chronische Lyme bestaat niet
- Bb-besmetting van mens op mens komt niet voor
(bron: www.wijwordenwakker.org)

Chronische Lyme:
Ook wel late stadium Lyme genoemd.

Er zijn sterke aanwijzingen dat lyme-borreliose naarmate de infectie langer duurt steeds meer de kenmerken van een chronische multisysteemziekte vertoont. Naast de specifieke verschijnselen in verschillende orgaansystemen staan bij de chronische vorm van de ziekte de algemene klachten op de voorgrond. Deze zouden bestaan uit griepachtige verschijnselen, chronische vermoeidheid, hoofdpijn, voorbijgaande temperatuursverhoging van enkele uren, transpireren, wisselende pijn in spieren, pezen en gewrichten (zonder objectieve lokale ontstekingsverschijnselen (vergelijk fibromyalgie).”
(bron: http://nl.wikipedia.org/wiki/Lymeziekte)