Goed is goed!?

Dondersgoed besef ik dat míjn 'goed' nogal verschilt van het normale-mensen-goed. Sterker nog, mijn 'goed' komt niet eens in de buurt bij jullie 'slecht'.

Ik merk dat dit voor verwarring zorgt. Dat men denkt dat ik van alles kan, als het 'goed' met mij gaat. Helaas houdt 'goed' bij mij (nog!) niet in dat ik fit en energiek ben. Ik kan vrijwel niets. Maar een groot verschil met een half jaar geleden, is dat ik me nu wel goed vóel! Waar ik eerst iedere dag verdrietig en boos was, word ik nu blij wakker en heb ik zin in de dag!
Ik kijk niet te ver vooruit, maar juist naar waar ik vandaan kom. Dit probeer ik althans. Dan zie ik dat ik langer rechtop kan zitten en kan kletsen! Dat ik tegenwoordig kan knippen en plakken en wat voor het eten kan zorgen! Dat ik soms uren achtereen bezig kan zijn in mijn eigen slakkentempo. Dat is een wereld van verschil met hoe het was.

Gezondheid en geluk worden vaak aan elkaar gekoppeld. Men kan zich haast niet voorstellen dat je gelukkig kan zijn, als je bijna niets kan. Zoals vroeger de moeder van een vriendinnetje een jongetje met het syndroom van Down steevast een 'ongelukkig kindje' noemde. Dat was (is?!) nu eenmaal de beeldvorming. Maar ziek is niet zielig!

Mijn 'goed' zegt alles over mijn gevoel. Ik voel mij sterk en gelukkig. Ondanks mijn lijf. En dus zeg ik, vanuit de grond van mijn hart: het gaat goed met mij!