Of course I made it. Sowieso had ik een aantal behandelingen deze maand en bleef er qua saldo weinig over. Dat scheelt.
Wat onwijs lief was, waren de bloemen en de Happinez die ik kreeg (omdat anderen wél geld mochten uitgeven!) en alle lieve kaartjes bij de post, die dan weer niets met 'buy nothing new' van doen hadden, maar mij wel errug blij maakten! (maken!)
'Buy nothing new' dus, om er even wat bewustwording tegenaan te gooien. Bewust was ik me eigenlijk al. Van asociaal lage lonen voor absurd lange werkdagen, van kinderhandjes en chemicaliën, waar wij ons dan weer via onze kleding mee omringen. Van veel te veel, veel te goedkope blousjes in mijn kast.
Ik vond het vooral ook rustig om niet te 'hoeven' shoppen. Ook al verdooft het soms zo lekker. Hoe slechter ik me voel, hoe sneller mijn winkelmand normaliter gevuld is. Als een razende mik ik alles in de (digitale) mand om maar niet te hoeven voelen hoe ontzettend naar de klote ik ben. Maar dat heeft dus geen nut. Door het aanschaffen van talloze jurkjes komen de feestjes écht niet dichterbij... Jammer!
Moraal van dit verhaal: tegen ME valt niet op te shoppen!
En mocht ik dit zo nu en dan toch eens willen proberen, dan wel even wat verantwoorder!
Heb je geen Facebook? Reageer dan hieronder!
Een reactie posten