'Hoe komt dat dan?', wordt mij regelmatig gevraagd, nu het wat beter met me gaat. Dit is zeker niet alleen aan rust, reinheid en regelmaat te danken. Ik heb een mooi pretpakket van hulpverleners samengesteld.
CelHerstelCentrum.
Eindelijk
weer richting het oosten! Naar Enschede of all places! Again! Naar aanleiding van een artikel in Happinez ben ik hier van oktober 2007 tot 2010 ook geweest en ik ondervond destijds forse verbetering! Toch ben ik daar weer gestopt toen. Mede
door de afstand, maar ook omdat er iets ontbrak, al wist ik niet goed
wat. Mezelf, weet ik nu.
Eindelijk dus weer naar Rinno van het CelHerstelConcept! Wat
vertrouwd om daar weer te zijn! Ook daar zijn de nodige dingen
veranderd en doorontwikkeld. Tijdens mijn eerste consult is er een
urinemeting van onder meer zware metalen
gedaan, waarvan mijn uitslag niet eens zo slecht was, alsook een levend bloed analyse.
Vooral naar dit laatste was ik zeer benieuwd. Want was er iets te zien
van al die (lyme) bacteriën en intracellulaire infecties?
Jawel
hoor, er was genoeg te zien. Waar mijn bloedcellen als mooie rondjes
hadden moeten ronddartelen, waren het bij mij futloze, gefrommelde
gedrochtjes. Te weinig, te langzaam en ook al niet de juiste vorm. In
sommige cellen zag je de indringers zitten. Bacteriën doolden er rond
alsof ze nooit anders hadden gedaan.
Remedie: ontgiften en het zuur-base
evenwicht herstellen. In tegenstelling tot bij mijn vorige
behandeling maakt het hier niet uit om welke bacteriën het precies gaat.
(Wat scheelt dit veel geld aan onderzoeken!) Naast het ontzuren, zodat
mijn 'beestjes' zich niet meer thuis voelen gaan we ook mijn
immuunsysteem verbeteren, zodat mijn lijf zelf de boel weer op gaat
ruimen. Deze behandeling is niet gericht tégen een klacht maar vóór mijn
immuunsysteem (= isopathie). Hier een link naar mijn druppels; Sanum-therapie.
Dit
alles op een heel erg slakkentempo, om maar niet mijn
overprikkelde lijf teveel te belasten. Veel contact verloopt per mail
omdat Enschede nu eenmaal niet naast de deur ligt.
Ook
voedingsadviezen zijn een belangrijk onderdeel van deze behandeling,
maar dat spreekt, voor mij, voor zich. En daar hoort dat biertje uit
mijn vorige blogpost dus eigenlijk niet bij, denk ik.. ;)
Kinesioloog.
Onverwacht kwam Merel op mijn pad. In eerste instantie kwam zij aan huis voor poes Billy.
'In
de kinesiologie wordt gebruikt gemaakt van spiertesten om uit te zoeken
waar, waarom en wanneer de balans in het lichaam verstoord is geraakt
en tegelijkertijd hoe die balans kan worden hersteld.'
Door Merel
leer ik weer te voelen en dat ik daar ook daadwerkelijk op mag
vertrouwen. 'Leven met hart en ziel!' Ik was mezelf kwijtgeraakt, was
alleen nog gefixeerd op alle ellende die ziek zijn met zich mee brengt;
nu heb ik zelf weer mijn touwtjes in handen!
Naast energetische en emotionele kan zij ook
fysieke blokkades opsporen en opheffen.
Psycholoog.
En last but not least, heb ik mijn psycholoog. Mijn langst meereizende reisgenoot ever. Soms zien we elkaar regelmatig, soms ook maanden niet. Al
mijn zorgen en diepste gedachten kan ik bij hem kwijt. And I love it!
Alledrie geven ze mij adviezen, steun en waar
nodig een schop onder de kont! Mijn ultieme dreamteam! En ik geniet van deze reis!
www.celherstelcentrum.nl
www.movimento.nl
vrijdag 23 augustus 2013
zaterdag 17 augustus 2013
Babysteps
En zie; de zon breekt door! |
Dat het wat beter gaat, houdt niet in dat jullie mij vaker zien. Nog steeds bel ik afspraken af, als ik ze al maak, ben ik echt niet al nóg een keer bij Olli geweest en ben ik ontzettend moe.
Zo intens en ontiegelijk moe, maar.... ik doe meer. Echt! Mijn stapjes zijn zo klein dat ze soms mij amper opvallen. Om ze de aandacht te geven, die ze absoluut verdienen, zijn hier mijn GROOTSE, kleine stapjes:
-Met stip op 1....... tromgeroffel...... ik heb gedanst! Heel 'Nobody's wife' van Anouk lang! :D
-Ik heb zélf mijn kaarten gepost! Helemaal met de auto! Autorijden verleer je dus niet. Thank God! Alleen zal ik volgende keer de auto wél op slot doen als ik weer thuis ben. Oeps!
-Vriendlief mag weer tegen me praten! (deze verdient ook zeker een stip!)
-Ik kan weer eens muziek luisteren!
-Ik herstel sneller en na een slechte dag(en) ga ik verder waar ik was gebleven en dus niet in de min!
-Ik heb niet meer 5 pauzes nodig om boven te komen.
-Er bevinden zich al minder krukjes in huis.
-Mijn joggingbroek is verbannen.
-Ik kan de poes eten geven. Lees: bukken.
-Mijn roze fiets is uit het vet gehaald!! Zie mijn blogpost van november 2011.
-En terwijl ik dit schrijf drink ik een biertje!
Ik vind het zo leuk!!
Ik vind het zo leuk!!
vrijdag 2 augustus 2013
Home sweet home
Het is er weer eens ingewreven. Rust, reinheid en regelmaat zijn echt mijn allerbeste vrienden.
Enthousiast bood ik aan om op het konijn van Milan en Finn te passen, terwijl zij op de camping in Frankrijk zouden zijn. En passant kon ik dan mooi 3 weken vakantie vieren in Brabant. Barbecuen bij pa en ma, me in het zwembad werpen bij oom Bart en tante Coby en eindelijk weer eens bij oma langsgaan. Een mooie bijkomstigheid was dat hier thuis dan onze nieuwe keuken geplaatst kon worden, zonder al te veel overlast voor mij.
Naïef! Wat ik thuis niet kan, kan ik ergens anders ook niet doen. Wat best logisch is overigens. Dus na een week op de bank te hebben doorgebracht, verrot door de hitte en alle verleiding, ben ik nu weer lekker thuis! Hangende pootjes? Welnee! Moe, dat wel. Maar tot mijn groot genoegen heb ik ontdekt dat een 'normaal' huis met tuin helemaal niet zoveel handiger is dan ons eigen huis op 2-hoog! Ook ben ik mooi verschoond gebleven van verbouwen in een hittegolf en mag ik nu onze nieuwe keuken soppen en inrichten, wat ik serieus leuk vind! :)
En last but zekers not least, eigenlijk ben ik gewoon heel graag thuis bij man en kind. Euh... vriend en poes!
En last but zekers not least, eigenlijk ben ik gewoon heel graag thuis bij man en kind. Euh... vriend en poes!
Abonneren op:
Posts (Atom)