Hoe kan iemand snappen wat het inhoudt om M.E. te hebben?? Dat het niet slechts vermoeidheid is. Maar pijn in je hele lijf, je hoofd, alles. Dat je zo lamlendig bent dat je te moe bent om te liggen. Te moe om je om te draaien. Dat er dagen zijn dat je het liefst met een deken over je hoofd ligt omdat je gek wordt van alle licht en geluid. Wat kan ik hier over bloggen? Wat valt er te zeggen?
Dat ik relaxed en zen lig te wachten op betere tijden? Not! Mijn ogen zijn dik van het huilen en ik ben boos op de hele wereld. Iedere vrolijke gedachte maakt me juist verdrietig en confronteert me met wat ik niet kan.
Vriendlief loopt het vuur uit zijn sloffen. Bij de meest simpele dingen heb ik hulp nodig. Ik haat die afhankelijkheid!! Mijn dagen bestaan uit liggen. Soms even lezen of tv kijken. Maar toch voornamelijk liggen. Beetje ogen dicht en mijn tijd uitzitten. En dat is zo zonde! Zat ik maar in mijn rolstoel. Kon ik maar even naar buiten..
Hoe moet ik dit dan weer accepteren? Ik kan bezig blijven! Ben ik net gewend aan het idee een rolstoel te hebben, staat ie al weer werkeloos toe te kijken. Alles is zo ver van mijn bed…
Vriendlief loopt het vuur uit zijn sloffen. Bij de meest simpele dingen heb ik hulp nodig. Ik haat die afhankelijkheid!! Mijn dagen bestaan uit liggen. Soms even lezen of tv kijken. Maar toch voornamelijk liggen. Beetje ogen dicht en mijn tijd uitzitten. En dat is zo zonde! Zat ik maar in mijn rolstoel. Kon ik maar even naar buiten..
Hoe moet ik dit dan weer accepteren? Ik kan bezig blijven! Ben ik net gewend aan het idee een rolstoel te hebben, staat ie al weer werkeloos toe te kijken. Alles is zo ver van mijn bed…
