Frustrerend...

“Heb vertrouwen in kleine dingen, want daarin ligt je kracht.” -Moeder Theresa.

Een allerschattigst kaartje met bovenstaande tekst ligt op mijn deurmat en ooh wat kan ik dit ontzettend goed gebruiken. Alweer 2 weken nu gaat het gewoonweg slecht met me. Ik kan er niet meer van maken. De pijn in mijn benen is heviger dan ooit, bij het minste of geringste krijg ik hoofdpijn en breekt het zweet me uit. Waarom doen mijn benen toch zo’n pijn? Het is zo erg dat ik er niet van kan slapen. Ze zijn hard als beton en gloeiendheet.

Frustrerend is en blijft het. Ook na al die jaren. Ik weet niet hoe ik moet accepteren dat ik ziek ben. Ik loop te huilen en overal tegenaan te schoppen.. Ziek zijn went nooit!!


Dinsdag staat mijn vervolgafspraak met de professor in Brussel op de agenda. Daar gaan we weer. Op naar de uitslag van mijn maagbiopt en toch ook nerveus om wat hij nu weer te vertellen heeft.

Maar eerst mag ik maandag naar mijn osteopaat! Vraag me niet hoe hij het doet, maar hij kan de pijn in mijn benen doen laten verdwijnen! Mijn held!! Tot die tijd raak ik ontroerd door jullie lieve kaartjes en berichtjes! Dankjeweldankjeweldankjewel!!!