HoladieJee-curve

De vorige keer dat ik schreef was het dag 5 van mijn antibioticakuur en, jawel, na dag 5 kwam dag 6, gevolgd door de dagen 7, 8, 9 en 10 en die waren zowaar nog zwaarder. Ik kon alleen nog ademhalen. Het meest erg vond ik dat ik niet de energie had om te praten. Zoveel dingen gingen door mijn hoofd en ik was niet eens in staat ze met iemand te delen.


Nu ben ik al weer een week antibioticavrij! En ik vind het bewonderenswaardig hoe snel een lichaam (in dit geval het mijne) zich toch weer weet te herstellen. De troep die ik slikte is zeker nog niet uit mijn lichaam verdwenen. Ik proef het nog; ik zie het nog. Maar ik kan zowaar weer door het huis scharrelen!
Nog wel ben ik erg moe. HoladieJee-curve. Even was daar stiekem de hoop dat een terugval aan mij voorbij zou gaan; ik was graag de uitzondering op de regel geweest! Maar ach: "Hoe slechter het gaat, hoe beter het is", dat houd ik maar in mijn achterhoofd. Puinruimen kost nu eenmaal energie!